Αιγινήτης, Διονύσιος

(Αίγινα 1821 - 1884). Γιατρός και εθνικός ευεργέτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Διονύσιος Παναγιώτου Χατζής. Το Α. αποτελούσε προσωνύμιο λόγω της γενέτειράς του. Τη στοιχειώδη και μέση του μαθητεία έκανε, αντίστοιχα, στην Αίγινα, με δάσκαλο τον περίφημο Νεόφυτο Δούκα, και στην Αθήνα, με τον επίσης διάσημο Γεώργιο Γεννάδιο. Σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια της Βιέννης και του Βερολίνου (1843-48). Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως υφηγητής της παθολογικής ανατομίας (1849-55) και κατόπιν ως καθηγητής της ειδικής νοσολογίας και θεραπευτικής (1855-84). Υπήρξε ο πρώτος εισηγητής στην Ελλάδα της διαγνωστικής μεθόδου της επίκρουσης και της ακρόασης. Με κληροδότημά του ιδρύθηκε (1901) και εγκαινιάστηκε η λειτουργία (1905) του Αιγινήτειου, του νοσοκομείου που φέρει τιμητικά το όνομά του. Το ίδρυμα, που βρίσκεται στην Αθήνα, στεγάζει τη νευρολογική και ψυχιατρική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διαθέτει αμφιθέατρο και επιστημονικά εργαστήρια.